168 document(en) met "Ballet op" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Infante": hard, precies en meer dan levensgroot • 29 april 1991
Er is het konkrete gebeuren op de scène, mensen die daadwerkelijk met iets, of met elkaar bezig zijn, iets wat op zich de belangstelling wekt, de kijker bezig houdt (hoe doen ze het, hoe voelt het...tegenstelling tot het mega-beeld van de video zie je in de dans mensen die heel dicht op elkaar betrokken zijn, en Lock spreekt zelfs van situaties die vergelijkbaar zijn met het koppen-tegen-elkaar...Lock laat je met dit soort dansen op een bevoorrechte manier een soort intimiteit zien die heel zelden zo expliciet getoond wordt

De "minimalistische" choreografie van Lucinda Childs • 8 oktober 1991
Tussen 1968 en 1973 trad Childs nauwelijks op: ze studeerde klassiek ballet, gaf les en dacht na over de problemen van herkenning en waarneming bij dans...Dance ontstond uit de samenwerking met Sol LeWitt en Glass en is gekenmerkt door de synchrone projectie van de dans op een doorzichtig scherm boven de dansers zelf, zodat het aantal gezichtspunten...Rhythm plus is een recente creatie met muziek van Ligeti en Ferrari die Elisabeth Chojnacka uitvoert op een elektronisch versterkt klavecimbel

Bevalligheid en kitsch • 25 oktober 1991
dansers liggend op de grond bewegen, over elkaar rollen, opveren en terug neervallen, met alle mogelijke varianten daarop...Dat Stuarts werk ver van evident is, wordt ten overvloede gedemonstreerd door een andere voorstelling op Klapstuk 91, Kamer op het meer (over karmijnrood in poeders van goud) van Rosette De Herdt...Kamer op het meer" is nog te zien op 25 en 26 oktober om 20 u. 30 in de Klapstukstudio, Naamsestraat 96 in Leuven

Royaal Lyrisch • 1 januari 1992
De aandacht die ze plots geniet wordt op een quasi-instinctieve manier aangescherpt door haar verschijning met oosters aandoende gebaren te mystificeren...Je kan je best inbeelden dat een op de spits gedreven uitpuring van de personages, met een goede ritmering om de contrasten te maximaliseren sterk theater kunnen opleveren...Met dit voorbehoud: de muziek van Joop Van Brakel ondersteunt op een uitstekende manier het gebeuren, en tilt de vorrstelling op een niveau die ze anders niet zou halen

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
Een scherm op de achtergrond over de hele achterwand van het gebouw roept op subtiele wijze de tocht van het schip van zijn afvaart tot zijn ondergang op terwijl de dans evolueert...Binnen dat decor, dat gewenteld en gedraaid kan worden op wonderlijke wijzen, danst een groep van elf dansers, onder wie Ida De Vos...Een mooie afwisseling van scènes, ludieke momenten en dramatische groepsbewegingen, een uitgebalanceerde bezetting van het speelvlak, het is er allemaal, en op een hoog technisch niveau

Intrigerende momenten in flauw verhaal • 23 mei 1992
Daar begint de voorstelling: de daser richt zich op van het tafeltje, onder klokkegelui, dat al snel ontaardt tot hels lawaai...Precies dat raffinement laat de beelden elk op zich veel meer suggereren dan wat de globale struktuur van de voorstelling schijnt aan te duiden...Maar een beetje zicht op de zaak houden zou toch moeten kunnen, wil je niet, zoals hier, je eigen werk ondergraven door het op te hangen aan nogal flauwe algemeenheden zoals het beeld van de

Ballet zonder blad voor de mond: "Limb's... • 24 april 1993
De decorstukken, zoals het gigantische rechthoekige vlak dat op een punt op de grond steunt en gevaarlijk voorover helt in het eerste deel, of de rondzwierende vakwerkligger met een lengte van wel...Dat konkrete vind je ook terug in de omgang met de scènetechniek: het zijn de dansers zelf, of in het eerste deel bij voorbeeld een man op een krukje, die de belichting uitvoeren, de decorstukken...Het gaat allemaal te snel om na een visie de vinger te kunnen leggen op de verschuivingen die in het koreografisch materiaal zelf optreden

Jan Fabre vat zichzelf samen in jongste... • 26 april 1993
hun posities aanhouden geeft door de eindeloos-trage herhaling op den duur een spanning die om te snijden is. Alsof ze niet meer houdbaar is, veert op onregelmatige tijdstippen een danser op in een...De geharnaste mannen stormen op het podium, maar als dode tor storten ze neer op hun rug, pootjes in de lucht...Sound of One Hand Clapping van Jan Fabre is nog te zien op dinsdag 27 en woensdag 28 april om 20 u. in KNS Antwerpen

Ballett Frankfurt ongrijpbaar tussen sneeuwvlokjes • 3 mei 1993
Twee apeschedels flankeren op de voorste rand van de scène het bordje "THE". Het virtuoos ballet dat de dansers neerzetten tussen deze twee punten lijkt wel een spel...Op gezette tijdstippen gaat een groot deel van de dansers op de achterste lijn krukjes zitten en maakt daar unisono gebaren, als semaforen waarvan we de tekentaal niet kennen...heeft het sublieme toch betrekking op het geheel, maar een belachelijke stoflaag zet zich er op vast

Fabre toont sadistisch universum: Koreografie verwijst naar... • 1 oktober 1993
Dadelijk valt op wat een excellente groep Fabre deze keer rond zich verzameld heeft: de symmetrie op de verglijdende tonen en ritmes van de muziek is indrukwekkend...Hij is -- op zijn manier -- ook aanwezig op de scène, in twee beeldengroepen die rechtstreeks verwijzen naar vroeger werk...Vanuit de hemel dreunen tonnen borden in scherven naar beneden op de scène en maken ze oogverblindend wit

Klapstuk gaat tweemaal op zoek naar onverwachte... • 14 oktober 1993
En precies die wil Platel ook op de scène gaan betrappen en er ons gevoelig voor maken...Wachten op een vrouw natuurlijk...Kovac is nog te zien in Kortrijk op 7 december

Gallotta roept wondere wereld op • 12 maart 1994
Van de oorspronkelijke groep dansers is niemand meer overgebleven, op Mathilde Altaraz na...Zelfs al staat er maar één danser op het podium, toch lijkt het altijd een zeer kompleet beeld...Niet op een grote waarheid, maar op het te voorschijn toveren van honderden kleine, verrukkelijke emoties en gewaarwordingen is Gallotta uit

Flauwe Pulcinella van Michèle-Anne De Mey • 27 april 1994
CHARLEROI -- Pulcinella, een ballet op muziek van Stravinsky, werd voor het eerst opgevoerd in Diaghilevs "Ballets russes", in een scenografie van niemand minder dan Pablo Picasso...Michèle-Anne De Mey prezenteert op Charleroi Dances, en later op het jaar in Antwerpen en Gent, een eigen koreografie op deze muziek...Pas op het einde komt de voorstelling op dreef

Teatrale effekten bij De Beweeging • 9 juni 1994
nspireerd op de sfeer van het sanatorium in Thomas Manns De Toverberg...Op het einde van de voorstelling komt nog zo'n treffend beeld...Ze weten hoe ze een teatraal effekt moeten opbouwen, ze gebruiken beproefde procédés op een vrije en inventieve manier

Forum voor jonge koreografen in feeëriek parklandschap • 26 augustus 1994
Hoe een en ander in de praktijk uiteindelijk verloopt, bleek op een "observer day" op de laatste dag van het forum...De lokatie van het forum is ronduit feeëriek: een campus rond een middeleeuwse hal in een van die prachtige parklandschappen waar de Engelsen het patent op lijken te hebben...Niet alle experimenten waren even boeiend, en het getoonde werk was soms erg voorspelbaar, maar door de intensieve nabespreking bleken ook de minder geslaagde probeersels nieuw inzicht op te leveren

Hommage aan de "Ballets russes" : Preljocaj... • 27 oktober 1994
Vooral koreograaf Michael Fokine, scenograaf Leon Bakst en danser/koreograaf Vaclav Nijinsky gaven de toon aan met balletten als Les sylphides of Le sacre du printemps op muziek van Stravinsky...De nadruk lag in het originele werk niet op het folkloristische...Op een analoge manier maakt Preljocaj in zijn Noces gebruik van krachtig uitgetekende, strakke groepspatronen op Stravinsky's muziek

Onbestemde gevoelens in hotel-lobby en lege flat • 13 januari 1995
Op de achtergrond voeren de drie andere personages ondertussen een klein ballet van onbenullige handelingen op: het cliché ten voeten uit van de vaag-trieste sfeer van een verlaten toneel zoals alleen...Het biezonder trage ritme van de voorstelling -- op zich een juiste keuze -- wordt dan irritant...Nog te zien in het Luna-teater in Brussel op 14 januari en van 18 tot en met 21 januari, telkens om 20.30 uur

Baervoets' modernisme oogt heel klassiek • 10 februari 1995
Daarom stapte hij met drie dansers, Enid Gill, Rosa Hermans en Natalie Mc Donnell, over op een kleiner projekt...Op het eerste gezicht is Blauw een verademing, te midden van een vloedgolf van dansvoorstellingen die gebouwd zijn op een mengsel van halfbakken filozofie en ondermaatse techniek...Ik denk dat Alexander Baervoets met Blauw onbewust en los van de dogma's van het klassieke ballet, hetzelfde denkspoor volgt: maak een sterke architektuur, en er zal ruimte ontstaan om de dansers te

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
Het was Wayne Eagling, artistiek direkteur van het Nationale Ballet, die hem uitnodigde om dit werk, op muziek van de Poolse komponist Eugeniusz Knapik, voor zijn gezelschap te maken...Fabres houding tegenover het klassieke ballet lijkt heel sterk op deze operatie van ontledigen en transformeren...De wilde chaos blijft ogen als ballet "zoals: te voorzien en te verwachten was". Ook het middendeel, dat heel sterk lijkt op de scènes uit de hel van Da un'altra faccia..., bereikt nooit de

Papa Tarahumara in wonderland • 7 april 1995
Als de dansers plaats geruimd hebben voor een enorme bol midden op de scène, krijgt deze belichting zelfs de hoofdrol...Dit beeld vat op zijn manier de hele voorstelling samen...Een danser komt op in een pak dat sprekend lijkt op dat van het Michelinmannetje